Skip to main content

Cyfrowe odwzorowania muzealiów, parametry techniczne, modelowe rozwiązania – raport z prac grupy ekspertów ds. odwzorowań cyfrow

Podstawowy problem dotyczący digitalizacji zasobów muzealnych, rozumianej jako dokumentacja tych zasobów przy użyciu technik cyfrowych, polega na różnorodności obiektów przechowywanych w muzeach. Ze względu na to, że każda kolekcja muzealna jest niepowtarzalna i ma swoją unikatową specyfikę, wynikającą nie tylko z rodzaju tworzących ją zabytków, ale także ze sposobu ich przechowywania i prezentowania, przygotowanie procesu digitalizacji muzealiów wymaga całkowicie indywidualnego podejścia. Niezwykle trudno wypracować tu szablony, które w sposób automatyczny można zastosować do całych kolekcji lub wszystkich rodzajów obiektów. Najczęściej każdy z digitalizowanych obiektów wymaga innego podejścia. Ta cecha w sposób zasadniczy odróżnia problemy związane z cyfrową dokumentacją muzealiów od problemów digitalizacji zasobów bibliotek, archiwów czy też zbiorów audiowizualnych, w przypadku których wypracowanie pewnych zautomatyzowanych procedur postępowania jest możliwe. Trudność ta wynika także z różnorodności zadań, które musi spełnić dokumentacja muzealna. Zgodnie z podstawowym zapisem statutowym, obowiązkiem każdego muzeum jest przede wszystkim ochrona powierzonych mu obiektów. Obejmuje ona m.in. wykonanie możliwie najlepszej dokumentacji ich stanu zachowania, prowadzenie badań merytorycznych i technologicznych poszerzających wiedzę o poszczególnych eksponatach i umożliwiających odpowiednie zarządzanie nimi (np. uwzględnienie ograniczeń konserwatorskich przy ekspozycji). - zaczerpnięte z raportu

(...) ciąg dalszy w raporcie »

Więcej informacji na temat raportów dotyczących digitalizacji w muzeach dostępnych jest w serwisie NIMOZ na stronie: Raporty o digitalizacji zasobów muzealnych – wyniki drugiego etapu prac grup eksperckich

 

Facebook Comments Box